Kazimierz Tyszka (ur. 1 marca 1873 w Kaliszu, zm. 25 stycznia 1951 w Londynie) – polski inżynier, w latach 1923–1925 minister kolei żelaznych w drugim rządzie Władysława Grabskiego, w latach 1941–1945 doradca do spraw transportu przy Rządzie RP na uchodźstwie.

Syn Franciszka i Stanisławy z Niemczykiewiczów. Kazimierz Tyszka uzyskał dyplom inżyniera w Instytucie Technologicznym w Petersburgu (Технологический Институт Императора Николая I). Radca dworu. Od 1897 do 1918 pełnił na terenie Rosji szereg funkcji, m.in.

• inżyniera-konsultanta Towarzystwa Kolei Bucharskiej (Общества Бухарской железной дороги),
• głównego inżyniera Towarzystwa Kolei Troickiej (Общества Троицкой железной дороги) i Towarzystwa Kolei Fergańskiej (Общества Ферганской железной дороги),
• członka zarządu Towarzystwa Naftowego w Majkopie (Майкоп-Эйнемского нефтепромышленного общества)
• członka zarządu Rosyjskiego Towarzystwa Zakładów Metalurgicznych (Русского товарищества тигельных заводов).

Jeden z dwóch ministrów (obok Mieczysława Rybczyńskiego, ministra robót publicznych), którzy sprawowali swój urząd od początku do końca istnienia gabinetu Grabskiego. Od 1926 do 1936 właściciel i dyrektor generalny firmy konstrukcyjno-budowlanej. Organizował pierwszy Zjazd Komunikacji Miejskiej w 1927. Był prezesem Stołecznego Komitetu Samopomocy Społecznej, który powstał 5 września 1939; opuścił Warszawę wraz z ewakuującymi się władzami. W latach 1941-1945 doradca ds. transportu Rządu Polskiego w Londynie. Mąż Anieli hr. Krosnowskiej, ojciec Zygmunta. Zmarł na emigracji w Londynie w 1951.

Odznaczenia

• Krzyż Wielki orderu Korony Belgii (1925)
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1938)