Lew Pontriagin (ros. Лев Семёнович Понтрягин, ur. 3 września 1908 w Moskwie, zm. 3 maja 1988 w Moskwie) – matematyk rosyjski.

W roku 1922 roku w wieku 14 lat uległ wypadkowi, w wyniku którego stracił wzrok. Mimo to dzięki pomocy matki skończył w wieku 21 lat Uniwersytet Moskiewski i stał się jednym z najwybitniejszych matematyków XX wieku.

Dziedziny aktywności matematycznej Pontriagina

• Teoria grup topologicznych
• Teoria wymiaru
• Topologia algebraiczna
• Równania różniczkowe zwyczajne
• Teoria operatorów
• Sterowanie optymalne
• Gry różniczkowe

Pontriagin a dydaktyka matematyki

Pontriagin nie uczył bezpośrednio na poziomie niższym niż akademicki. Nie były mu jednak obojętne potrzeby młodego uzdolnionego człowieka. Dlatego napisał kilka książek, które miały przybliżyć uczniom szkół średnich matematykę wyższą (algebrę i analizę):

• Обобщения чисел (Uogólnienia liczb) 1986
• Математический анализ для школьников (Analiza matematyczna dla uczniów) 1983

Seria Знакомство с высшей математикой

• Метод координат (Metoda współrzędnych) 1987, wyd. polskie WSiP 1995

• Метод бесконечно малых (Metoda nieskończenie małych) 1987, wyd. polskie WSiP 1995

• Алгебра (Algebra) 1987

• Дифференциальные уравнения и их приложения (Równania różniczkowe i ich zastosowania) 1988

Napisał także kilka artykułów dla czasopisma popularnonaukowego dla młodzieży Kwant.