Marian Eckert (ur. 11 marca 1932 w Bydgoszczy, zm. 9 lutego 2015 w Zielonej Górze) – polski historyk, wykładowca akademicki, były wojewoda zielonogórski, honorowy obywatel Zielonej Góry.

Jako student historii został relegowany z uczelni i skierowany do pracy w charakterze nauczyciela wychowania fizycznego w Rzepinie. Po kilku latach wznowił i ukończył studia, obronił doktorat i habilitację. Otrzymał tytuł naukowy profesora nauk historyczno-ekonomicznych.

W 1967 został pracownikiem Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Zielonej Górze (przekształconej w 1996 w Politechnikę Zielonogórską), dochodząc do stanowiska profesora zwyczajnego. Dwukrotnie pełnił funkcję prorektora, a w latach 1987–1990 był rektorem WSI. Po utworzeniu Uniwersytetu Zielonogórskiego pracował w Instytucie Historii na Wydziale Humanistycznym. W 2002 przeszedł na emeryturę.

W latach 1993–1997 zajmował stanowisko wojewody zielonogórskiego. Od 1998 do 2006 z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej był radnym sejmiku lubuskiego I i II kadencji.

Wybrane publikacje

• Gospodarka i społeczeństwo Afryki Zachodniej i Równikowej, 1986
• Gospodarka Wielkopolski w latach 1929–1939, 1983
• Historia gospodarcza i społeczna świata XIX i XX wieku (współautor), od 1991
• Historia polityczna Polski lat 1918–1939, od 1985
• Historia Polski 1914–1939, 1990
• Historia powszechna 1789–1918. Przewodnik metodyczny, 1978
• Politechnika Zielonogórska 1965–2000 (opr.), 2000
• Przemysł drzewny Polski zachodniej w latach 1918–1939, 1967
• Przemysł rolno-spożywczy w Polsce w latach 1918–1939, 1974
• Uprzemysłowienie Belgii w XIX i XX wieku, 1986
• Wyższa Szkoła Inżynierska im. Jurija Gagarina w Zielonej Górze (opr.), 1979
• Z dziejów polityki rolnej PZPR na Ziemi Lubuskiej w latach 1950–1970, 1972