Nikita Chruszczow

Dodaj nowe zdjęcie!
Data urodzenia:
15.04.1894
Data śmierci:
11.09.1971
Długość życia:
77
Days since birth:
47467
Years since birth:
129
Dni od śmierci:
19194
Lata od śmierci:
52
Inne nazwiska/pseudonimy:
Nikita Khrushchev, Ņikita Hruščovs, Никита Хрущев, Ники́та Серге́евич Хрущёв, Hikita Chruszczow
Kategorie:
bolszewik, działacz komunistyczny i państwowy, działacz społeczny, komunista, minister, organizator/uczestnik represji, premier, przestępca, uczestnik II wojny światowej
Cmentarz:
Moskwa, Cmentarz Nowodziewiczy

Nikita Siergiejewicz Chruszczow (ros. Ники́та Серге́евич Хрущёв, ukr. Микита Сергійович Хрущов; ur. 17 kwietnia 1894 w Kalinówce, zm. 11 września 1971 w Moskwie) – radziecki polityk, działacz partyjny i państwowy, I sekretarz KC Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego (KPZR) w latach 1953-1964 i premier ZSRR w latach 1958-1964.

Życie prywatne

Pochodził z chłopskiej rodziny, od 12 roku życia pracował w fabrykach i kopalniach Donbasu jako ślusarz. Po odsunięciu od władzy mieszkał w daczy niedaleko Moskwy, dyktując swoje pamiętniki, które zostały opublikowane na Zachodzie.

Jeden z synów Chruszczowa, Leonid, lotnik wojskowy, walczył i zaginął w 1943 roku, miejsce jego śmierci nie jest do końca znane; inny – Siergiej, profesor inżynier wyemigrował do USA.

Zdobył tytuł Człowieka Roku 1957 według magazynu Time.

Kariera polityczna

Nikita Chruszczow i Józef Stalin

Od roku 1918 był członkiem partii bolszewików, podczas wojny domowej walczył jako komisarz, po jej zakończeniu był aktywistą partyjnym i naczelnikiem.

W 1929 roku został wysłany do Akademii Przemysłowej w Moskwie, na której studiował razem z Nadieżdą Aliłujewą, żoną Stalina. Ta znajomość pociągnęła za sobą szybką karierę: w 1932 został sekretarzem komitetu moskiewskiego, w 1934 został członkiem KC WKP (b), w 1939 – I sekretarzem KC WKP(b) Ukrainy (najwyższe stanowisko partyjne na Ukrainie) i członkiem Biura Politycznego KC WKP(b). Jako członek Rady Wojennej Kijowskiego Specjalnego Okręgu Wojskowego brał udział w planowaniu "wyzwalania Zachodniej Ukrainy" w czasie radzieckiego ataku na Polskę 17 września 1939, następnie jako szef partii na Ukrainie kierował jej sowietyzacją (w tym wywózkami Polaków). W latach 1941-1945 był również członkiem rad wojennych wielu frontów.

Grób Nikity Chruszczowa

W 1949 roku ponownie został pierwszym sekretarzem komitetu moskiewskiego partii, a także sekretarzem KC. Chruszczow, jako typowy przedstawiciel stalinowskich kadr nigdy nie sprzeciwiał się terrorowi zarządzanemu przez Stalina.

Droga na szczyt władzy

Śmierć Stalina doprowadziła w swoim następstwie do zaciekłej walki o władzę, z której tylko Chruszczow wyszedł zwycięsko. Początkowo awansowano go z szefa Obwodowego Komitetu KPZR w Moskwie do stanowiska sekretarza KC KPZR, czyli w nowym rozdaniu, jednego z pięciu równoprawnych szefów partii. Do zadań Chruszczowa należało koordynowanie ich pracy, jednak nie miał względem ich dodatkowych uprawnień. Po odsunięciu Berii został jednym z trzech, obok Malenkowa i Bułganina, członków tzw. kolektywnego kierownictwa. Za przywódcę ZSRR uznawano wówczas Gieorgija Malenkowa, jednak jego władza systematycznie kurczyła się na rzecz Chruszczowa. Już 7 września 1953 roku objął nowo ustanowiony urząd pierwszego sekretarza KC KPZR, czyli przywrócone pod zmienioną nazwą stanowisko generalnego sekretarza, a w grudniu tegoż roku został wicepremierem i w lutym 1955 odsunął ze stanowiska premiera ZSRR Malenkowa na rzecz podległego sobie Bułganina. Proces ten sfinalizowało stanięcie na czele rządu w 1958 roku.

Odwilż

W 1956 roku na XX zjeździe KPZR Chruszczow wystąpił z referatem O kulcie jednostki i jego następstwach (O культе личности и его последствиях), w której ujawnił część prawdy o krwawych aspektach rządów Stalina. Referat, początkowo tajny, wywołał szok wśród komunistów, zapoczątkowując dyskusję na temat przyczyn stalinizmu. XX zjazd stanowił kulminację nowej polityki Chruszczowa określanej jako "odwilż", na który składała się masowa rehabilitacja ofiar terroru oraz liberalizacja polityki kulturalnej i społecznej. Odwilż w ZSRR stymulowała wystąpienia antykomunistyczne na Węgrzech i w Polsce, na które Chruszczow reagował z właściwą sobie dwoistością – rewolucję na Węgrzech krwawo stłumiła Armia Sowiecka, polski październik zakończył się kompromisem politycznym.

Odwilż wywołała też reakcję stalinowców, którzy pod kierunkiem Mołotowa, Malenkowa, Kaganowicza oraz chwilowo Woroszyłowa (tzw. Grupa Antypartyjna) próbowali pozbawić Chruszczowa władzy na plenum KC w czerwcu 1957 roku, ale ponieśli porażkę. W przeciwieństwie do Stalina, Chruszczow nie kazał wymordować przeciwników, zadowalając się jedynie pozbawieniem ich władzy.

Kolejnym etapem odwilży był XXII Zjazd KPZR w 1961 roku Chruszczow ponownie oskarżył Stalina o spowodowanie stanu zacofania ZSRR względem krajów kapitalistycznych i rozpoczął kolejną falę destalinizacji. Podjęto wówczas decyzję o zmianie nazwy miasta Stalingrad na Wołgograd oraz usunięciu zwłok Stalina z mauzoleum Lenina na Placu Czerwonym. Kult Stalina próbowano odtąd zastępować kultem Chruszczowa (czego przejawem był chociażby film propagandowy Nasz Nikita Siergiejewicz), nigdy jednak nie przybrało to skali Stalinowskiego "kultu jednostki".

Wdrażanie komunizmu

Chruszczow głosił urzeczywistnienie się komunizmu w ciągu 20 lat i na XXII Zjeździe Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego doprowadził do uchwalenia nowego programu partii komunistycznej. Próbował realizować doktrynę komunistyczną: ożywił walkę z religią, zmniejszał ogródki przyzagrodowe w kołchozach. Choć nie stosował drastycznych metod Stalina, twardo zwalczał wszelkie powstające w społeczeństwie ogniska opozycyjne - średnia roczna liczba osób skazywanych za działalność polityczną była znacznie wyższa, niż za Breżniewa. Jako jedną z form represji stosował przywrócone na masową skalę umieszczanie osób niewygodnych w szpitalach psychiatrycznych (psychiatria represyjna w ZSRR).

W polityce gospodarczej próbował różnych metod, mających uleczyć system gospodarki planowej bez zmiany jego istoty: przede wszystkim zastąpił branżowo-resortowy system zarządzania przemysłem systemem terytorialnym, który jednak okazał się jeszcze bardziej nieefektywny. Jego koncepcje były coraz bardziej oderwane od rzeczywistości i katastrofalne w skutkach: polecił m.in. siać kukurydzę w całym kraju, także tam, gdzie nie mogła dawać wysokich plonów, a także "prześcignąć USA w produkcji mięsa w ciągu 2-3 lat". W efekcie produkcja zboża upadła do tego stopnia, że ZSRR był zmuszony kupować zboże za granicą.

Pamiętając o robotniczym pochodzeniu, pragnął podnieść poziom życia: zniósł prawa ograniczające wolność pracy, podwyższał pensje oraz emerytury, zainicjował masową budowę domów mieszkalnych (osiedla bloków do dziś nazywanych w Rosji "chruszczowkami"). Plany gospodarcze były jednak realizowane w coraz mniejszym stopniu, a wyścig zbrojeń dodatkowo powodował konieczność ograniczenia konsumpcji. Podwyżki cen w 1962 roku wywołały demonstrację w Nowoczerkasku, która została stłumiona przez wojsko.

Polityka zagraniczna Spotkanie z Johnem Kennedym w Wiedniu, 1961

W polityce zagranicznej Chruszczow balansował między ideą "pokojowego współistnienia", a próbami uzyskania przewagi w zimnej wojnie z USA. Jedną z takich prób był plan rozmieszczenia rakiet z ładunkami nuklearnymi na Kubie; ostra reakcja USA i groźba wybuchu wojny spowodowała wycofanie się Chruszczowa (kryzys kubański). Za jego czasów powstał też mur berliński, doszło do strącenia przez obronę powietrzną amerykańskiego samolotu zwiadowczego U2 nad Swierdłowskiem pilotowanego przez Francisa Gary'ego Powersa. Chruszczowowi zameldowano o tym na trybunie przed mauzoleum w czasie pochodu pierwszomajowego 1960 roku. Incydent doprowadził do zerwania planowanego spotkania z amerykańskim prezydentem. Słynne jest też wystąpienie przed Zgromadzeniem Ogólnym Narodów Zjednoczonych, podczas którego zdjął jeden z butów, a następnie zaczął nim tłuc w mównicę.

W czerwcu 1961 roku w czasie spotkania na szczycie w Wiedniu wojowniczo zażądał od prezydenta Stanów Zjednoczonych Johna Kennedy'ego zniesienia do końca roku podziału Berlina między trzy mocarstwa oraz podpisania traktatu pokojowego w sprawie Niemiec.

Spisek

Jego rządy zakończył spisek najbliższych współpracowników: Breżniewa, Susłowa i Kosygina. W październiku 1964 roku podczas jego urlopu na Krymie został telefonicznie wezwany na Plenum KC do Moskwy pod pretekstem przedyskutowania jego propozycji odnośnie gospodarki rolnej. W wyniku głosowania został odwołany przez funkcjonariuszy aparatu partyjnego obawiających się nieprzewidywalności Chruszczowa oraz obarczających go winą za kryzys gospodarczy oraz porażki dyplomatyczne. Formalnie został zwolniony z obowiązków "w związku z podeszłym wiekiem i pogorszeniem się stanu zdrowia". 14 października 1964 na jego następcę zarekomendowano Leonida Breżniewa. Od tego momentu prasa radziecka wspomniała o nim tylko raz, lakonicznie informując o jego śmierci. Medialna cisza na jego temat była kontynuacją stalinowskiej metody nazwanej przez Orwella "ewaporacją" (wyparowaniem).

Zmiana władzy została przyjęta przez społeczeństwo sowieckie bez entuzjazmu.

Źródło informacji: wikipedia.org, news.lv

Miejsca

Zdjęcia Nazwa miejsca Rodzaj relacji Aktywne od: Aktywne do: Opis Język
1Bocharov Ruchey - is the summer residence of the President of RussiaBocharov Ruchey - is the summer residence of the President of Russiamiejsce zamieszkaniaen, ru

    loading...

        Związki

        ImięRodzaj relacjiData urodzeniaData śmierciOpis
        1Леонид  ХрущёвЛеонид ХрущёвSyn10.11.191711.03.1943
        2Sergei  KhrushchevSergei KhrushchevSyn02.07.193518.06.2020
        3
        Nedežda HruščovaCórka
        4
        Jeļena HruščovaCórka00.00.193700.00.1972
        5Nina Kukharchuk-KhrushchevaNina Kukharchuk-KhrushchevaCórka, Żona14.04.190013.08.1984
        6
        Юлия ХрущеваCórka00.00.191600.00.1981
        7Rada AdžubeiRada AdžubeiCórka04.04.192911.08.2016
        8
        Ефросинья ХрущеваŻona
        9Алексей  АджубейАлексей АджубейZięć09.01.192419.03.1993
        10
        Gaļina ŠumovaSynowa00.00.193518.01.2020
        11Любовь  СизыхЛюбовь СизыхSynowa00.00.1912
        12
        Роза ТрейвасSynowa
        13Jurijs  Hruščovs EtingersJurijs Hruščovs EtingersWnuk15.04.193507.12.2003
        14Юлия ХрущеваЮлия ХрущеваWnuczka00.00.194008.06.2017

        21.01.1924 | Vai Ļeņinam palikt mūžam dzīvam jeb laiks apbedīt?

        Latvijas okupācijas gados 21.janvāris kalendārā bija iezīmēts ar melnu krāsu. Šajā dienā mira cilvēks, ko šodien daudzi dēvē par visu pasaules nelaimju cēloni – tas Vladimirs Uļjanovs (Ļeņins). Viņa mirstīgās atliekas jeb pareizāk būtu teikt, tas, kas vispār no tām palicis pāri, vēl joprojām glabājas Maskavas sirdī – Sarkanā laukuma mauzolejā. Vai nebūtu pienācis laiks tās apbedīt?

        Prześlij wspomnienia

        14.09.1932 | Дмитровлаг - один из трудовых концлагерей СССР

        Prześlij wspomnienia

        01.12.1934 | Zginął w zamachu Siergiej Kirow, pierwszy sekretarz komitetu leningradzkiego i członek Biura Politycznego KC WKP(b)

        Prześlij wspomnienia

        30.07.1937 | Wydany został tajny rozkaz NKWD nr 00447 w sprawie operacji represjonowania byłych kułaków, kryminalistów oraz innych elementów antysowieckich

        Prześlij wspomnienia

        21.08.1937 | Padomju Savienībā tiek iznīcināti Polijas kompartijas līderi un biedri

        Prześlij wspomnienia

        30.01.1943 | Staļingradā (Volgogradā) kapitulē 6. vācu armija. Lūzums 2. Pasaules kara gaitā, vācieši sāk atkāpties

        Prześlij wspomnienia

        19.04.1943 | Cекретное постановление Совнаркома от 19 апреля 1943 года об управлении контрразведки СМЕРШ

        При выполнении боевых операций, а также в любых других условиях бойцы СМЕРШа не имели права уклоняться от боя ни на своей, ни на немецкой стороне.

        Prześlij wspomnienia

        01.10.1949 | Proklamēta Ķinas Tautas republika- šobrīd viena no vecākajām komunistiskajām valstīm

        Ķīnas Tautas Republika tika proklamēta 1949. gada 1. oktobrī Pekinā, pēc komunistu uzvaras pilsoņu karā pār gomiņdana partiju. Par Ķīnas Komunistiskās partijas (ĶKP) un valsts vadītāju kļuva komunistu līderis Mao Dzeduns. Komunistu valsts proklamēšanai sekoja 10 gadus ilgs "Lielais lēciens"

        Prześlij wspomnienia

        07.09.1953 | Nikita Krushchev was elected as the first secretary of the Communist Party of the Soviet Union

        Prześlij wspomnienia

        23.12.1953 | Rozstrzelano Ławrientija Berię i sześciu jego współpracowników

        Prześlij wspomnienia

        19.02.1954 | Obwód krymski został przyłączony do Ukraińskiej SRR

        Prześlij wspomnienia

        18.05.1954 | Кенги́рское восстание

        Prześlij wspomnienia

        14.09.1954 | W trakcie manewrów Armii Radzieckiej na poligonie w Tocku pod Czkałowem (obecnie Orenburg) zdetonowano bombę atomową, narażając 45 tys. żołnierzy i więźniów na napromieniowanie

        Prześlij wspomnienia

        14.05.1955 | Podpisano Układ Warszawski

        Układ Warszawski (oficjalna nazwa: Układ o Przyjaźni, Współpracy i Pomocy Wzajemnej ang. Warsaw Pact ros. Договор о дружбе, сотрудничестве и взаимной помощи) – sojusz polityczno-wojskowy państw tzw. bloku wschodniego z dominującą rolą ZSRR. Formalnie powstał na podstawie Deklaracji Bukaresztańskiej, jako odpowiedź na militaryzację tzw. Niemiec Zachodnich i włączenie ich w strukturę NATO, a sankcjonował istniejące od zakończenia II wojny światowej podporządkowanie poszczególnych państw i ich armii ZSRR.

        Prześlij wspomnienia

        10.08.1955 | Секретный бордель высших руководителей СССР - Дело гладиаторов

        Prześlij wspomnienia

        14.02.1956 | XX съезд КПСС - осуждение культа личности Сталина

        Prześlij wspomnienia

        25.02.1956 | Nikita Chruszczow podczas XX Zjazdu KPZR wygłosił referat O kulcie jednostki i jego następstwach

        Prześlij wspomnienia

        09.03.1956 | Asiņainie protesti Tbilisi

        Prześlij wspomnienia

        19.10.1956 | Październik 1956: rozpoczęło się VIII Plenum KC PZPR, na którego obrady bez uprzedzenia przybyła delegacja radziecka na czele z Nikitą Chruszczowem. W kierunku Warszawy zaczęły się przesuwać stacjonujące w Polsce oddziały Armii Czerwonej

        Prześlij wspomnienia

        23.10.1956 | Na Węgrzech wybuchło powstanie antykomunistyczne

        Powstanie węgierskie 1956, nazywane dziś często rewolucją 1956 (węg.: 1956-os forradalom). Powstanie wybuchło 23 października 1956 i trwało do 10 listopada 1956, kiedy to zostało ostatecznie stłumione przez zbrojną interwencję Armii Radzieckiej. Było ono próbą narodu węgierskiego zdobycia wolności i uwolnienia się spod sowieckiej dominacji.

        Prześlij wspomnienia

        02.11.1956 | Ungārijas valdība paziņo par izstāšanos no Varšavas bloka un lūdz ANO aizsargāt no PSRS iebrukuma

        Prześlij wspomnienia

        04.11.1956 | Rozpoczęła się interwencja wojsk radzieckich w celu stłumienia rewolucji na Węgrzech

        4 listopada o świcie nastąpiło wznowienie radzieckiej interwencji na Węgrzech z udziałem broni pancernej. Brało w niej udział 58 tysięcy żołnierzy radzieckich. Na sygnał radiowy „Grom” o godzinie 4.00 rano oddziały radzieckie ruszyły do ataku rozpoczynając operację „Wicher”. Spadochroniarze radzieccy opanowali lotniska, bez walki zajęto gmachy parlamentu i ministerstwa obrony narodowej. W oddziałach armii węgierskiej przywróceni zostają dowódcy usunięci przez powstańców, zaś ci którzy poparli powstanie – aresztowani.

        Prześlij wspomnienia

        25.05.1957 | Atvērta lielākā PSRS viesnīca "Ukraina" Maskavā

        Mūsdienās - Radisson Royal Hotel, Moscow

        Prześlij wspomnienia

        28.07.1957 | The 6th World Festival of Youth and Students in Moscow

        Prześlij wspomnienia

        25.08.1957 | Выпуск первого советского корабля на подводных крыльях «Ракета».

        Prześlij wspomnienia

        29.09.1957 | Kyshtym (Mayak) disaster

        Prześlij wspomnienia

        03.11.1957 | W ZSRR wystrzelono sztucznego satelitę Sputnik 2 z psem Łajką na pokładzie

        Sputnik 2 (ros. „towarzysz podróży”) – drugi z serii radzieckich satelitów Sputnik. Zarazem drugi sztuczny satelita Ziemi. Jako pierwszy w historii wyniósł na orbitę okołoziemską żywą istotę, psa Łajkę. Ponieważ ówczesna technika nie pozwalała bezpiecznie sprowadzić psa z powrotem na Ziemię, zamierzono uśpić go w 10 dniu lotu. Taka była oficjalna wersja zakończenia misji Sputnika 2 aż do 2002 roku, kiedy Dimitri Małaszenkow, członek programu Sputnik ujawnił, że Łajka przeżyła w kapsule zaledwie kilka godzin z powodu temperatury sięgającej 40 °C i silnego stresu.

        Prześlij wspomnienia

        07.01.1959 | Kubas komunistiskā "revolūcija"

        Kubas vadītājs bija viena no pretrunīgākajām personībām mūsdienu politiskajā pasaulē. Par spīti izteiktajam naidīgumam, ko pret viņu pauž, visspēcīgākā valsts pasaulē, kaimiņzeme – ASV, Kastro ir sasniedzis to, kas neizdevās Ļeņinam, Hruščovam un Brežņevam kopā, jo atrodoties tālu no tiešas PSRS ietekmes, spēja daudzus gadus saņemt subsīdijas no PSRS tikai par to, ka notur Kremlim uzticamu varu.

        Prześlij wspomnienia

        09.06.1959 | Rīgā ierodas PSKP CK 1. sekretārs. Latvijā tiek uzsākta pastiprināta rusifikācijas programma

        Prześlij wspomnienia

        11.06.1959 | Raunā viesojas PSKP ģenerālsekretārs Ņ. Hruščovs un Vācijas Sociālistiskās vienības partijas Centrālās Komitejas pirmais sekretārs Valters Ulbrihts

        Prześlij wspomnienia

        01.05.1960 | The American U-2 spy plane, piloted by Francis Gary Powers, was shot down over the Soviet Union

        Prześlij wspomnienia

        26.09.1960 | Kubański przywódca Fidel Castro wygłosił najdłuższe przemówienie w historii ONZ (4 godziny i 29 minut)

        Prześlij wspomnienia

        12.10.1960 | Przywódca ZSRR Nikita Chruszczow, chcąc wyrazić swą dezaprobatę wobec krytyki polityki jaką ZSRR prowadził w stosunku do krajów Europy Wschodniej, uderzał własnym butem w pulpit w czasie debaty w auli ONZ

        Prześlij wspomnienia

        12.10.1960 | на 15-й ассамблее ООН имел место курьёзный инцидент с Н. С. Хрущёвым и его ботинком.

        Prześlij wspomnienia

        24.10.1960 | Katastrofa na kosmodromie Bajkonur; 92 ofiary

        Katastrofa w Bajkonurze (nazywana również katastrofą Niedielina) – wypadek na platformie startowej, który wydarzył się 24 października 1960, na Kosmodromie Bajkonur podczas prac ZSRR nad rakietowym międzykontynentalnym pociskiem balistycznym R-16. Podczas przygotowywania prototypu do lotu próbnego, rakieta wybuchła na platformie startowej, kiedy silniki drugiego stopnia niespodziewanie odpaliły, zabijając wielu wojskowych, inżynierów i techników pracujących nad projektem. Oficjalnie na skutek incydentu zginęły 92 osoby (74 wojskowych i 18 cywili). Pomimo rozmiarów katastrofy, fakty na jej temat przez wiele lat skrywano w tajemnicy i nie ujrzały światła dziennego do lat 90. XX wieku. Marszałek artylerii Mitrofan Niedielin, głównodowodzący Strategicznych Wojsk Rakietowych Związku Radzieckiego, dowodzący programem rozwoju rakiety R-16, był jednym z tragicznie zmarłych na skutek incydentu.

        Prześlij wspomnienia

        03.06.1961 | W Wiedniu doszło do spotkania prezydenta USA Johna F. Kennedy’ego z przywódcą ZSRR Nikitą Chruszczowem

        Prześlij wspomnienia

        13.08.1961 | NRD obstawiła wojskiem granicę z Berlinem Zachodnim i zamknęła przejścia graniczne. Rozpoczęła się budowa Muru Berlińskiego

        Mur Berliński, również mur berliński (niem. Berliner Mauer) – system umocnień o długości ok. 156 km (betonowy mur, okopy, zapory drutowe, miny). Zwany był również eufemistycznie w języku propagandy NRD – antyfaszystowskim wałem ochronnym (antifaschistischer Schutzwall). Od 13 sierpnia 1961 do 9 listopada 1989 oddzielał Berlin Zachodni od Berlina Wschodniego.

        Prześlij wspomnienia

        17.10.1961 | The 22nd Congress of the Communist Party of the Soviet Union

        Prześlij wspomnienia

        30.10.1961 | Na radzieckim archipelagu Nowa Ziemia zdetonowano najpotężniejszą dotychczas bombę termojądrową, tzw. Car Bombę

        Car bomba (ros. Царь-бомба, ozn. AN602 lub RDS-220) – największa dotąd zdetonowana lotnicza bomba jądrowa (dokładniej – termojądrowa, czyli wodorowa). Jej moc według źródeł amerykańskich wynosiła około 58 megaton, według źródeł rosyjskich dostępnych po 1992 roku moc wynosiła 50 megaton. Była to trójstopniowa bomba termojądrowa zbudowana i zdetonowana przez Związek Radziecki. Detonacja miała miejsce 30 października 1961 roku w archipelagu Nowej Ziemi (73°51'N 54°30'E) położonej na Morzu Arktycznym. Nosicielem 27-tonowej bomby był specjalnie do tego celu przystosowany samolot Tupolew Tu-95W.

        Prześlij wspomnienia

        30.10.1961 | PSKP Kongress nolemj novelt no PSKP vainu par miljoniem noslepkavoto uz mirušo Josifu Staļinu

        Prześlij wspomnienia

        30.10.1961 | Tested the Soviet "Tsar Bomba"

        Prześlij wspomnienia

        31.10.1961 | Z Mauzoleum Lenina na Placu Czerwonym usunięto ciało Józefa Stalina

        Prześlij wspomnienia

        02.06.1962 | Krwawe stłumienie rozruchów robotniczych w Nowoczerkasku

        Bunt robotników w Nowoczerkasku – protest robotników radzieckich w Nowoczerkasku w dniach 1-2 czerwca 1962 roku, który przeszedł do historii pod nazwą „krwawa sobota”.

        Prześlij wspomnienia

        07.10.1962 | Rjazanova filmas "Huzāru balāde" pirmizrāde

        Prześlij wspomnienia

        16.10.1962 | The Cuban missile crisis—known as the October Crisis or Caribbean Crisis

        Prześlij wspomnienia

        25.10.1962 | Kryzys kubański: podczas posiedzenia Rady Bezpieczeństwa ONZ amerykański ambasador Adlai Ewing Stevenson II przedstawił zdjęcia radzieckich instalacji rakietowych na Kubie

        Prześlij wspomnienia

        26.10.1962 | Н. Хрущёв и Дж. Кеннеди договорились о возврате советских кораблей, везущих на Кубу ракеты

        Prześlij wspomnienia

        27.10.1962 | Nad Kubą zestrzelono amerykański samolot rozpoznawczy Lockheed U-2. Jego pilot Rudolf Anderson został jedyną ofiarą śmiertelną kryzysu kubańskiego, wyłączając zabitych w wypadkach

        Prześlij wspomnienia

        28.10.1962 | Kryzys kubański: Nikita Chruszczow ogłosił zamiar wycofania radzieckich wyrzutni rakietowych z Kuby

        Prześlij wspomnienia

        16.01.1963 | PSRS vadītājs Ņ. Hruščovs publiski paziņo, ka PSRS ir radījusi ūdeņraža bumbu

        Prześlij wspomnienia

        28.08.1963 | Podczas tzw. Marszu na Waszyngton pastor Martin Luther King wygłosił do 200-tysięcznego tłumu przemówienie I Have a Dream (Mam marzenie)

        Marsz na Waszyngton (ang. March on Washington for Jobs and Freedom) - demonstracja na rzecz podniesienia płacy minimalnej i zniesienia segregacji rasowej (zob. Prawa Jima Crowa). Podczas marszu na Waszyngton Martin Luther King wygłosił słynne przemówienie znane później pod tytułem I Have a Dream (Mam marzenie).

        Prześlij wspomnienia

        14.10.1964 | Soviet leader Nikita Khrushchev was removed from power

        Prześlij wspomnienia

        08.04.1966 | Leonīds Brežņevs tiek ievēlēts par PSKP ģenerālsekretāru

        Prześlij wspomnienia

        26.12.1982 | Człowiekiem Roku tygodnika Time został komputer osobisty

        Prześlij wspomnienia

        26.12.1991 | Oficjalnie przestał istnieć Związek Radziecki

        Prześlij wspomnienia

        01.02.2011 | Десталинизации россиского общества Караганова

        Prześlij wspomnienia

        14.11.2021 | Aivars Borovkovs: Runājiet ar vecākiem un vecvecākiem, kamēr viņi vēl dzīvi

        “Izmantojiet laiku. Kamēr vēl iespējams – parunājiet ar saviem vecākiem un vecvecākiem. Uzziniet par notikumiem, piemēram, “Hruščova atkušni”, Atmodas laiku. Ja atrodat kādus fotoattēlus – saglabājiet tos. Jo cilvēki un lietas aiziet, pazūd. Daudziem mājās ir atmiņu krājumi, kas nevienam nav vajadzīgi. Un tomēr... tie ir vajadzīgi. Tā ir tautas atmiņa, kas jāuzkrāj,” aicina Aivars Borovkovs, jurists, fotogrāfs, dzīvnieku tiesību aizstāvis un – kopā ar kolēģi Ainaru Brūveli – pasaules kultūrvēsturiskās enciklopēdijas “timenote.info” veidotājs. Tumšajā veļu laikā – domāsim kopā.

        Prześlij wspomnienia

        Dodaj słowa kluczowe