Piotr Andrzej Szulkin (ur. 26 kwietnia 1950 w Gdańsku, zm. 5 sierpnia 2018 w Warszawie) – polski reżyser, scenarzysta, plastyk, autor książek, nauczyciel akademicki (prof. dr hab.) Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi.

Życiorys

Syn profesora fizyki Pawła Szulkina (rektora Politechniki Gdańskiej) i Marii Szulkin. Został absolwentem Liceum Plastycznego w Warszawie (1965–1970) oraz Szkoły Filmowejw Łodzi (1970–1975). W 1974 zawarł związek małżeński z Renatą Karwowską (doktor psychologii, wieloletnia prorektor Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej).

Jako profesor Wydziału Reżyserii Szkoły Filmowej w Łodzi wykształcił wielu reżyserów młodego pokolenia.

Autor ponad 30 realizacji artystycznych (filmy fabularne, krótkie, teatry TV, książki), za które otrzymał ponad 50 nagród (w większości międzynarodowych).

Filmy pełnometrażowe

• 1979: Golem
• 1981: Wojna światów – następne stulecie
• 1984: O-bi, o-ba. Koniec cywilizacji
• 1985: Ga, ga. Chwała bohaterom
• 1990: Femina (oparty na książce Krystyny Kofty)
• 2003: Ubu Król (na motywach sztuki Alfreda Jarry’ego)

Filmy krótkie i telewizyjne

• 1972: Wszystko
• 1975: Narodziny
• 1975: Dziewcę z Ciortem
• 1976: Życie codzienne
• 1976: Copyright Film Polski MCMLXXVI
• 1976: Oczy uroczne
• 1978: Kobiety pracujące
• 1993: Mięso (Ironica)
• 1994: MFR – notacja

Teatr Telewizji

• 1977: Krzyżówka (Robert F. Lane)
• 1978: Opinia (Lech Borski)
• 1980: Maszyny do pisania (Murray Schisgal)
• 1991: Pępowina (Krystyna Kofta)
• 1992: Tango (Sławomir Mrożek)
• 1995: To był skowronek (Ephraim Kishon)
• 1996: Czapa, czyli śmierć na raty (Janusz Krasiński)
• 1997: Kariera Arturo Ui (Berthold Brecht)

Twórczość literacka

• 1984: O-bi, o-ba i inne nowele
• 1986: Szpital, czyli o wpływie architektury monumentalnej na architekturę umysłów
• 1988: Gaga. Szpital
• 1988: Socjopatia
• 2011: Epikryza
• 2011: Lemistry (zbiór opowiadań – współautor)
• 2012: Życiopis (współpraca Piotr Kletowski, Piotr Marecki)

Autor wielu esejów, artykułów publikowanych w prasie literackiej i społeczno-politycznej w Polsce.

Scenariusze

Oprócz współpracy z Tadeuszem Sobolewskim przy scenariuszu filmu Golem, tekstu Krystyny Kofty Femina do filmu o tym samym tytule oraz Ubu Króla Alfreda Jarry w tłumaczeniu Tadeusza Żeleńskiego będącego podstawą tego filmu, wszystkie filmy Piotra Szulkina powstały na podstawie autorskich scenariuszy.

Ważniejsze nagrody

• 1974: Wszystko – Festiwal Etiud Filmowych Zygzak Warszawa – Grand Prix, Nagroda publiczności
• 1976: Dziewcę z Ciortom – Festiwal w Mannheim – Grand Prix, Festiwal Filmów krótkometrażowych w Krakowie, Nagroda FIPRESCI
• 1976: Doroczna Nagroda tygodnika Film „Złota Kamera”
• 1977: Copyright by Film Polski MCMLXXVI – Syrenka Warszawska, nagroda Jury Dziennikarzy Filmowych SFP
• 1977: Oczy Uroczne – Festiwal Triest – Nagroda Główna „Złota Pieczęć”
• 1979: Kobiety pracujące – Festiwal Oberhausen – Grand Prix
• 1980: Golem – Łagów – Złote Grona Kin Studyjnych
• 1980: Golem – Koszalin – „Jantar '80” nagroda dziennikarzy
• 1980: Golem – Festiwal Filmów Polskich – „Brązowe Lwy” za debiut.
• 1980: Golem – San Sebastián – Nagroda za zdjęcia dla Zygmunta Samosiuka
• 1980: Golem – PWSFTviT w Łodzi – Nagroda imienia Andrzeja Munka
• 1981: Golem – IMAGFIC Madryt Grand Prix „Złoty Monolit” – Nagroda Główna za Scenariusz, Nagroda Krytyki Międzynarodowej
• 1981: Golem – FILMEX Los Angeles, selekcja oficjalna
• 1981: Golem – Triest – Nagroda Główna za rolę kobiecą dla Krystyny Jandy
• 1982: Wojna światów – Triest – Nagroda Specjalna Jury, Nagroda Główna za rolę męską dla Romana Wilhelmiego
• 1982: Wojna światów – Avoriaz – Nagroda Specjalna Jury
• 1982: Wojna światów – Porto – Nagroda Główna za reżyserię
• 1982: Wojna światów – Los Angeles – selekcja oficjalna
• 1982: Wojna światów – IMAGFIC Madryt – Grand Prix Złoty Monolit – Nagroda Główna za scenariusz, Nagroda Główna za rolę męską dla Romana Wilhelmiego, Nagroda Jury Technicznego za zdjęcia dla Zygmunta Samosiuka
• 1984: EUROCON Seacon Brighton – Doroczna nagroda dla najlepszego reżysera S.F.
• 1985: Obi, oba – koniec cywilizacji – Gdańsk Festiwal Filmów Polskich – Brązowe Lwy Gdańskie za scenografię dla Andrzeja Kowalczyka
• 1985: Obi, oba – koniec cywilizacji – Lille – Nagroda Federacji Reżyserów Europejskich FERA
• 1986: Ga, ga – chwała bohaterom – Gdańsk Festiwal Filmów Polskich – Brązowe Lwy Gdańskie za montaż dla Elżbiety Kurkowskiej
• 1987: Ga, ga – chwała bohaterom – Strasburg – Nagroda Jury
• 1988: Ga, ga – chwała bohaterom – Clermont Ferrand – Doroczna nagroda pisma Mad Movies
• 1991: Femina – Gdynia Festiwal Filmów Polskich – Brązowe Lwy Gdańskie za kostiumy dla Małgorzaty Stefaniak
• 1994: Mięso (Ironica) – Oberhausen – Grand Prix Jury Międzynarodowego, Nagroda Krytyki Międzynarodowej FIPRESCI
• 1994: Mięso (Ironica) – Kraków – Nagroda Główna Jury międzynarodowego „Srebrny Smok”
• 1994: Mięso (Ironica) – Keszethly – Central European Initiatives – Grand Prix Jury Międzynarodowego „Balaton Prix” – Nagroda Dziennikarzy
• 1994: Mięso (Ironica) – Motecatini Terme – Nagroda Jury Młodzieżowego – Medal Miasta
• 2003: Gdynia Festiwal Filmów Polskich – Nagroda za pierwszoplanową rolę żeńską dla Katarzyny Figury
• 2006: Ubu Król – Polskie Orły 2005 – Nagroda za Najlepsze Kostiumy dla Magdy Biedrzyckiej
• 2012: Łódź – Forum Kina Europejskiego „Cinergia” – Nagroda Prezydenta Miasta Łodzi i Kina Charlie – za konsekwencję dokonań twórczych

Odznaczenia

• 2013 Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• 2015 Medal „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”