Robert Couturier (ur. 2 maja 1905 w Angoulême, zm. 1 października 2008 w Paryżu), francuski rzeźbiarz.

Biografia

W 1920 roku wstąpił do Ecole Estienne w Paryżu, gdzie uczył się litografii . Po śmierci ojca musiał przerwać studia i przyłączył się do pracowni litografii w Paryżu. W 1929 roku spotkał się z rzeźbiarzem Alfredem Janniotem, a w następnym roku zdobył Prix Blumenthal . W 1932 roku zdobył miejsce jako profesor sztuki w Paryżu, gdzie spotkał wielu malarzy, w tym Henriego Matisse, od którego otrzymał wiele porad. Był też w pewnym momencie studentem Aristide Maillol, z którym współpracował do 1938.

W 1937 roku stworzył rzeźby do pawilonu de l'Elégance na Exposition Internationale we współpracy z architektem Emile Aillaud. Dostał się do niewoli w czasie niemieckiej okupacji we Francji , ale uciekł i dotarł do okupowanej strefy. Po wyzwoleniu został profesorem w École des Paris Ars Décoratifs, a później został profesorem w École Nationale Supérieure des Beaux-arts w Paryżu. Uczestniczył w licznych wystawach w Londynie (1947), na Biennale w Wenecji (1950) oraz w Sao Paulo Biennale (1951).

Rzeźby Roberta Couturiera były przedmiotem wystawy w Musée Rodina (1970) i Monnaie de Paris (1975). Zdobył prix Wildesteina w 1966 i był członkiem-założycielem Salonu de Mai . Prace Couturiera prezentowane są w muzeach i galeriach: w Paryżu, Bayeux , Poitiers , Madrycie , Rio de Janeiro , Bostonie , Jerozolimie , Hakone , Antwerpii i Hawanie.

W 2005 Couturier miał retrospektywną wystawę prac w Musée Maillol w Paryżu, gdzie świętował swoje 100 urodziny. Zmarł w wieku 103 w Paryżu.