Siegfried Lenz (ur. 17 marca 1926 w Ełku, zm. 7 października 2014 w Hamburgu) – niemiecki pisarz. Laureat Nagrody Goethego.

Biografia

Po zwolnieniu z brytyjskiej niewoli studiował literaturę, filozofię i anglistykę w Hamburgu. W latach 1950-1951 był redaktorem działu kulturalnego tygodnika "Die Welt". Od 1951 zajął się wyłącznie twórczością literacką, współpracując z licznymi wydawnictwami prasowymi, radiem oraz wykładał gościnnie na uniwersytecie. Jest laureatem wielu nagród, odznaczeń i wyróżnień. Największym międzynarodowym sukcesem pisarza okazała się, później zekranizowana powieść, Lekcja języka niemieckiego. Powieść została przetłumaczona na 19 języków. Dotyczy moralnych konfliktów w nazistowskich Niemczech.

Honorowy obywatel Ełku.

Twórczość

Powieści

• Es waren Habichte in der Luft (1951)
• Duell mit dem Schatten (1953)
• Za burtą (Der Mann im Strom 1957, wyd. polskie 1966)
• Brot und Spiele (1959)
• Całe miasto mówi (Stadtgespräch, 1963)
• Lekcja niemieckiego (Deutschstunde 1968, wyd. polskie 1971)
• Wzór do naśladowania (Das Vorbild, 1973)
• Muzeum ziemi ojczystej (Heimatmuseum 1978, wyd. polskie 1991)
• Der Verlust (1981)
• Exerzierplatz (1985)
• Die Klangprobe (1990)
• Die Auflehnung (1994)
• Arnes Nachlass (1999)
• Biuro rzeczy znalezionych (Fundbüro, 2003)

Opowiadania

• Słodkie Sulejki (So zärtlich war Suleyken 1955, wyd. polskie 1988)
• Łowca drwin (Jäger des Spotts, 1958)
• Statek latarnia (Das Feuerschiff, 1960)
• Stimmen der See (1962)
• Najszczęśliwsza rodzina miesiąca i inne opowiadania (Gesammelte erzahlungen 1971, wyd. polskie 1974)
• Duch mirabelki (Der Geist der Mirabelle, 1975)
• Einstein przepływa Łabę pod Hamburgiem (Einstein überquert die Elbe bei Hamburg 1975, wyd. polskie 1977)
• Zapiski spekulanta (Lehmanns Erzählungen)

Dramaty

• Nikt nie jest winien (Zeit der Schuldlosen, 1961)
• Twarz (Das Gesicht, 1964)