Stefan Stuligrosz (ur. 26 sierpnia 1920 w Poznaniu, zm. 15 czerwca 2012 w Puszczykowie) – polski dyrygent chórów, twórca Chóru Chłopięco-Męskiego „Poznańskie Słowiki”, kompozytor. Kawaler Orderu Orła Białego.

Urodził się 26 sierpnia 1920 roku jako najstarsze dziecko Piotra i Marianny Stuligroszów. Miał młodsze rodzeństwo – siostrę Wandę i brata Bogdana. W latach 1931–1937 był uczniem Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu (maturę zdał po wojnie w Gimnazjum im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu), od 1937 aż do wybuchu II wojny światowej uczył się kupiectwa w Domu Handlowym Woźniaka. W okresie okupacji prowadził zajęcia konspiracyjnego chóru, występującego w poznańskich kościołach i prowadzonego wcześniej przez ks. Wacława Gieburowskiego, pracując zawodowo w narzędziowni Zakładów Cegielskiego. W 1945 oficjalnie założył Chór Chłopięco-Męski im. Wacława Gieburowskiego („Poznańskie Słowiki”) i został jego kierownikiem artystycznym i dyrygentem; od 1950 chór działa przy Filharmonii Poznańskiej.

Stuligrosz ukończył studia na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Poznańskiego (1950, Sekcja Muzykologii) oraz na Wydziale Wokalnym i Wydziale Kompozycji, Teorii i Dyrygentury Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej (późniejszej Akademii Muzycznej) w Poznaniu (1953). Z tą uczelnią przez wiele lat współpracował jako pedagog (od 1973 profesor), wykładowca dyrygentury chóralnej, kierownik Katedry Chóralistyki, dziekan Wydziału Wokalnego, prorektor i rektor (1967–1981). Był także kierownikiem Redakcji Muzycznej Rozgłośni Polskiego Radia w Poznaniu.

Wieloletnia praca z „Poznańskimi Słowikami” przyniosła mu międzynarodowe uznanie i liczne nagrody. Chór pod dyrekcją Stuligrosza koncertował w wielu krajach Europy, w USA, Kanadzie, Japonii. W 1992 chór wystąpił w Koncercie Galowym w Dniu Narodowym Polski na Wystawie Światowej EXPO w Sewilli. Stuligrosz jest laureatem m.in. dwóch Nagród Państwowych I stopnia (1976, 1984), Nagrody miasta Poznania (1954) i wielu innych wyróżnień. Zagranica uhonorowała Stefana Stuligrosza m.in. symbolicznymi kluczami do Nowego Jorku, Filadelfii, Cleveland i Chicago. Uniwersytet im. Adama Mickiewicza przyznał mu tytuł doktora honoris causa (29 maja 1995). W 2000 został odznaczony Medalem Polonia Mater Nostra Est. Gigant Roku 2000 według poznańskiego oddziału „Gazety Wyborczej”, trzecie miejsce w plebiscycie tej gazety na Wielkopolanina XX wieku – za Cyrylem Ratajskim i Wiktorem Degą.

10 września 2005, podczas uroczystości w Teatrze Stanisławowskim w Łazienkach Królewskich w Warszawie, otrzymał z rąk ministra kultury Waldemara Dąbrowskiego Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis.

Zmarł 15 czerwca 2012 roku w szpitalu w Puszczykowie wskutek komplikacji po udarze mózgu. Został pochowany na cmentarzu komunalnym na Junikowie. Uroczystej Mszy świętej pogrzebowej przewodniczył arcybiskup metropolita poznański Stanisław Gądecki. Koncelebrowali ją wszyscy księża biskupi pomocniczy.

Odznaczenia i wyróżnienia

• Order Orła Białego
• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1997)
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2005)
• Order Uśmiechu
• Honorowy Obywatel Miasta Poznania (1992)

W 2007 otrzymał Nagrodę im. Jerzego Kurczewskiego.

W 2012 Papieska Rada ds. Kultury przyznała Stefanowi Stuligroszowi medal Per artem ad Deum (Przez sztukę do Boga). W imieniu nieżyjącego już laureata, 29 września 2012 medal odebrali w Targach Kielce Maciej Wieloch, dyrygent Chóru Poznańskie Słowiki i Wojciech Nentwig, dyrektor Filharmonii Poznańskiej.

Kompozycje

Stuligrosz skomponował ponad 600 utworów, przede wszystkim religijnych utworów chóralnych, w tym:

• O matko miłościwa
• Modlitwa eucharystyczna do słów Jana Pawła II
• Missa Brevis
• Cantate Domino
• Matko niebieskiego Pana
• Nie lękaj się
• Singen wir mit Froehlichkeit
• Jauchzet ihr Himmel
• Maria durch ein'n Dornwald ging
• Alleluja, Zdrowaś Maryjo
• Msza Niedzielna
• Missa in honorem Sanctae Faustine
• Gorzkie Żale

Wraz z chórem nagrał wiele płyt.

Publikacje

• Telefon z Watykanu (1994, ISBN 83-85203-14-1)
• Piórkiem Słowika. O najbliższych, Poznaniu, muzyce i drogowskazach życia, cz. 1, (Media Rodzina, Poznań 1995, ISBN 83-85594-24-8)
• Piórkiem Słowika. O najbliższych, Poznaniu, muzyce i drogowskazach życia, cz. 2, (Media Rodzina, Poznań 2000. ISBN 83-7278-015-3)
• Piórkiem Słowika. O najbliższych, Poznaniu, muzyce i drogowskazach życia, cz. 3, (Media Rodzina, Poznań 2010. ISBN 978-83-7278-443-8)
• Pasja życia. (Fundacja „Chór Stuligrosza – Poznańskie Słowiki”, Poznań 2000. ISBN 83-914381-0-4)