Nils Olof Thorbjörn Fälldin, (ur. 24 kwietnia 1926 w Vätsby w gminie Härnösand, zm. 23 lipca 2016) – szwedzki polityk, były premier Szwecji i lider szwedzkiej Partii Centrum od 1971 do 1982. Kiedy został mianowany premierem w 1976 roku, był pierwszym niesocjaldemokratycznym politykiem na tym stanowisku od czterdziestu lat.

Dorastał w rolniczej rodzinie. W 1958 roku został deputowanym do szwedzkiego parlamentu - Riksdagu. W 1969 roku wygrał rywalizację z Johannesem Antonssonem i został wiceprzewodniczącym partii, zastępując na tym stanowisku Gunnara Hedlunda. W 1973 roku zaproponował, aby Partia Centrum połączyła się z Ludową Partią Liberałów, jednak propozycja upadła, kiedy to został przewodniczącym Partii Centrum.

Jako że Partia Centrum była największą spośród nie-socjaldemokratycznych partii, został kandydatem bloku prawicowego na stanowisko premiera Szwecji po wyborach parlamentarnych w 1976 roku. Wygrali oni wybory i Partia Centrum wraz z Ludową Partią Liberałów oraz Umiarkowaną Partią Koalicyjną (Moderaterna) utworzyła rząd koalicyjny. Rząd upadł w 1978 roku, ponieważ partie nie mogły dojść do porozumienia w kwestii energii jądrowej i Ludowa Partia Liberałów utworzyła rząd mniejszościowy.

Po wyborach parlamentarnych w 1979 roku, Fälldin powrócił na stanowisko premiera ponownie formując rząd koalicyjny między Partią Centrum, Liberalną Partią Ludową i Umiarkowaną Partią Koalicyjną (Moderaterna). Gabinet przetrwał dwa lata do czasu, kiedy to Umiarkowana Partia Koalicyjna (Moderaterna) opuściła rząd z powodu kłótni nad polityką podatkową. Fälldin kontynuował kierowanie rządem, aż do wyborów w 1982 roku, kiedy to socjaldemokraci powrócili do władzy.

Po wyborach w 1985 roku, Fälldin zrezygnował ze stanowiska przewodniczącego. Po tym jak zrezygnował z polityki, objął stanowisko w firmach bankowych i telekomunikacyjnych. Udzielił jednak aktywnego poparcia swej partii przy wyborach 17 września 2006, przemawiając na zebraniach wyborczych.