W. S. Van Dyke; właściwie Woodbridge Strong "Woody" Van Dyke II (ur. 21 marca 1889 w San Diego - zm. 5 lutego 1943 w Los Angeles) – amerykański reżyser filmowy; dwukrotnie nominowany do Oscara za reżyserię filmów: W pogoni za cieniem (1934) oraz San Francisco (1936).

Karierę rozpoczynał jako asystent reżysera Davida W. Griffitha przy filmie Nietolerancja z 1916. Jako samodzielny reżyser zadebiutował już rok później. Był bardzo wszechstronnym twórcą, realizował zarówno: dramaty, komedie, westerny, filmy przygodowe jak i musicale. Van Dyke miał stałą grupę "swoich" aktorów, z którymi najchętniej współpracował. Gwiazdami jego filmów byli często: Jeanette MacDonald, Nelson Eddy, Myrna Loy, Robert Taylor, William Powell, Clark Gable czy Joan Crawford.

Przez lata zmagał się z chorobą serca, a w ostatnim czasie cierpiał również na raka. Stan swojego zdrowia ukrywał praktycznie do końca. Nie mogąc znieść bólu popełnił samobójstwo w swoim domu w Los Angeles.