Zambrów, katolicki cmentarz grzebalny

pochowane osoby:

31Zobacz zapisy

groby na cmentarzu:

7Zobacz zapisy

aktywny od:

00.00.1795

aktywny do:

-

adres:

18-300 Zambrów ul. Ostrowska

Telefon:

-

E-mail:

-

Strona startowa:

-

zarządca:

-

rodzaj cm./wyznanie:

rzymskokatolicki

obszar administracyjny:

Województwo podlaskie, powiat zambrowski

powierzchnia:

2.30 ha

kategoria:

Cmentarz rzymskokatolicki

Katolicki cmentarz grzebalny w Zambrowie - został założony w 1795 roku, przez księdza Marcina Krajewskiego, miejscowego proboszcza. Powstał w odległości około 600 metrów od kościoła, na terenach należących do parafii. Pierwotnie cmentarz liczył 105 m długości i 75 szerokości; w 1822 roku powiększono go do wielkości 0,76 ha. Obecnie ma on kształt wydłużonego prostokąta o wymiarach 225x87,5 m i zajmuje 2,3 ha. W 1868 roku ksiądz Paweł Makowski zbudował solidne, kamienne ogrodzenie (data widoczna na kamieniu po lewej stronie przy bramie głównej). Wówczas też wzniesiono, istniejącą do dziś, główną bramę cmentarza. Ogrodzenie polecił naprawić ksiądz proboszcz Piotr Włostowski w 1900 roku, co z kolei dokumentuje data na sklepieniu muru po prawej stronie bramy głównej.

W ciągu ponad dwustu lat istnienia zmieniała się struktura cmentarza. Dawniej w południowej jego części, w rogu po lewej stronie znajdowało się miejsce przeznaczone do pochówku dzieci nieochrzczonych, a po prawej stronie była kostnica do składania kości przenoszonych z tymczasowych grobów, bądź zlikwidowanych miejsc pochówku (także z cmentarza przykościelego). W północno-wschodniej części cmentarza znajdowało się miejsce przeznaczone do chowania niekatolików, oddzielone małym rowem od reszty nekropolii. W każdym z czterech rogów cmentarza ustawione były drewniane krzyże.

Najważniejszym z elementów zambrowskiego parafialnego cmentarza grzebalnego jest kaplica grobowa księdza Marcina Krajewskiego, która stanowi najstarszy wolno stojący zabytek architektoniczny w Zambrowie. Jest to drewniana konstrukcja na planie kwadratu, zrębowa, szalowana i podpiwniczona. Dach czterospadowy, gontowy, zwieńczony jest obeliskową sterczyną pobitą blachą. W latach 70. XX wieku do budowli dodano murowane schodki i zadaszenie nad wejściem. Nad drzwiami kaplicy widnieje napis, informujący o fundatorze budowli oraz o restauracji kaplicy w 1866 roku.