Wolter von Plettenberg, (Walter von Plettenberg) (ur. 1450 – zm. 28 lutego 1535 w Wenden) – mistrz krajowy Inflant zakonu krzyżackiego w latach 1494-1525, mistrz zakonu kawalerów mieczowych w latach 1525–1535, dowódca wojskowy.

Pochodził z Westfalii. W 1494 jako marszałek zakonu kawalerów mieczowych, skutecznie stłumił bunt Rygi i został wybrany mistrzem krajowym. W tym też roku Rosjanie zlikwidowali ostatni kantor Hanzy w Nowogrodzie Wielkim i uwięzili tamtejszych kupców niemieckich, co stało się casus belli.

3 marca 1501 zawarł w Wilnie sojusz przeciwko Rosji z wielkim księciem litewskim Aleksandrem Jagiellończykiem. W czasie wojny z Rosją 1499-1503, stoczył 13 września 1502 zwycięską bitwę nad jeziorem Smolina, gdzie 4 000 kawalerii i 8 000 piechoty inflanckiej pobiło 40-tysięczne wojska rosyjskie. Zdobył wiele twierdz moskiewskich m.in. Psków, Ostrow, Izborsk, Iwangorod. Zmuszony był przerwać oblężenie Nowogrodu Wielkiego, gdy wojska rosyjskie przeprowadziły serię rajdów na Inflanty. Bezskutecznie próbował nakłonić papieża Aleksandra VI do wydania bulli antymoskiewskiej. W 1503 podpisuje pokój w Pskowie z wielkim księciem moskiewskim Iwanem III Srogim na zasadzie zachowania status quo ante bellum. W 1525, po sekularyzacji Prus Książęcych odłączył się od zakonu krzyżackiego.