Zygmunt Wojciechowski (ur. 27 kwietnia 1900 w Stryju, zm. 14 października 1955 w Poznaniu) – historyk państwa i prawa.

Był najstarszym z pięciorga dzieci Konstantego Wojciechowskiego i Leontyny z Buczowskich. W 1921 r. podjął studia uniwersyteckie na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jana Kazimierza, kończąc je w 1924 doktoratem z zakresu historii powszechnej średniowiecznej oraz historii nauk społecznych i ekonomicznych. Został wówczas asystentem przy Zakładzie Nauk Pomocniczych Historii Uniwersytetu Jana Kazimierza. W czerwcu 1925 r. przeniósł się do Poznania, gdzie został zastępcą profesora na Katedrze Historii Ustroju i Dawnego Prawa Polskiego na Wydziale Prawno-Ekonomicznym. W tym samym roku habilitował się na podstawie pracy: "Momenty terytorialne organizacji grodowej". Od 1929 r. był profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Poznańskiego, a od stycznia 1937 r. profesorem zwyczajnym (od 1939 dziekanem Wydziału Prawno-Ekonomicznego). W latach 1940–1945 pracował w Delegaturze Rządu RP na Kraj (kierownik Wydziału Nauki). Był założycielem i pierwszym dyrektorem (1944–1955) Instytutu Zachodniego. Od 1945 r. członek PAU i od 1952 PAN. Od 1984 r. jest patronem Instytutu Zachodniego.

• Polska nad Wisłą i Odrą w X wieku, 1939
• Polska – Niemcy. Dziesięć wieków zmagania, 1945
• Zygmunt Stary (1506–1548) 1946
• Państwo polskie w wiekach średnich. Dzieje ustroju, 1945
• Studia historyczne 1955
• Ustrój polityczny ziem polskich w czasach przedpiastowskich, Lwów 1927
• O ustroju szczepowym ziem polskich: uwagi krytyczne Poznań, 1927