Niemal jednocześnie z wkroczeniem wojsk bolszewickich na Ukrainie rozpoczął się "czerwony terror".

10 listopada 1918 Ukraińska Partia Narodowo-Demokratyczna złożyła wniosek do władz URL o podjęcie starań na rzecz połączenia obu republik. 1 grudnia 1918 w Fastowie zawarto przedwstępny układ o zjednoczeniu. 3 stycznia 1919 Ukraińska Rada Narodowa podjęła w Stanisławowie uchwałę o połączeniu ZURL i URL.

W styczniu zorganizowano w Kijowie Kongres Pracy Ukrainy, w którym na 593 miejsca 65 zarezerwowano dla delegatów z byłej ZURL, a do 5-osobowego składu Dyrektoriatu dołączono Jewhena Petruszewycza. Kongres zatwierdził Akt Zjednoczenia URL i ZURL, i przekazał władzę ustawodawczą i wykonawczą Dyrektoriatowi URL.

W obliczu zagrożenia 22 stycznia 1919 na placu św. Sofii w Kijowie ogłoszono akt zjednoczenia URL i ZURL w Ukraińską Republikę Ludową. W wyniku niepomyślnego dla strony ukraińskiej przebiegu działań w wojnie na dwa fronty, Ukraińcy zmuszeni byli podpisać 16 czerwca 1919 we Lwowie rozejm ze stroną polską, a w 30 sierpnia 1919 połączone armie ukraińskie odzyskały Kijów, z którego musiały się następnego dnia wycofać na rzecz Sił Zbrojnych Południa Rosji dowodzonych przez gen. Antona Denikina.

Dekretem prezydenta Ukrainy Leonida Kuczmy, podpisanym 25 stycznia 1999, rocznica podpisania Aktu Zjednoczenia jest ukraińskim świętem państwowym, obchodzonym 22 stycznia.