Wycofanie dużej części sił polskich z Czerniakowa. Bronili go żołnierze Zgrupowania "Kryska", "Radosława", batalionów "Zośka" i "Parasol". Część powstańców, wraz z żołnierzami 1. Armii Wojska Polskiego, przeprawiło się łodziami na Pragę. Natomiast ok. 200 AK-owców, w większości rannych, ze Zgrupowania Radosław (d-ca ppłk. Jan Mazurkiewicz, ps. Radosław) w nocy z 19 na 20 września ewakuowało się kanałami na Mokotów. Dowództwo nad oddziałami powstańczymi na Czerniakowie objął teraz kpt. "Jerzy" (Ryszard Białous), dowódca batalionu "Zośka" i pułku "Broda 53".

Trwały zaciekłe walki na ulicy Wilanowskiej. Ze zdobytych domów SS-mani Dirlewangera spędzili około 1000 osób do magazynów "Społem" na ulicy Czerniakowskiej. Tam rozstrzelali wszystkich młodych mężczyzn i kobiety, którzy w ich ocenie mogli brać udział w powstaniu. Zginęła wówczas m.in. jedna z najsłynniejszych kobiet powstania – łączniczka „Szympans” (Maria Cetys).

Zginął Witold Modelski – najmłodszy kapral czasu wojny odznaczony Krzyżem Walecznych. Poległ NN Białorusin, strzelec o pseudonimie "Miszka", który zbiegł z niewoli niemieckiej i walczył po stronie polskiej w II kompanii plutonu AL/PAL batalionu "Tur" w Zgrupowaniu "Kryska". Na Czerniakowie poległ harcmistrz, podporucznik Wiesław Krajewski. Po 20 września zginął por. Jerzy Szypowski – dowódca I kompanii Zgrupowania "Leśnik".