Budynek

Budynek, zlokalizowany przy ul. Wolińskiej, został zaprojektowany i zbudowany na przełomie lat 60. i 70. Pierwotnie był to parterowy betonowy hotel dla pracowników PGNiG, którzy stanowili większość mieszkańców. Z czasem dobudowano dwie kondygnacje, na szkielecie stalowym, z blachy, styropianu i płyt wiórowych. Ściany wypełnione były łatwopalnymi materiałami – styropianem, lub pianką poliuretanową i niepalnym azbestem. Po roku 2007 został zaadaptowany do celów socjalnych. Prawdopodobnie wówczas zmieniono jego kwalifikację z budynku zamieszkania zbiorowego na budynek mieszkalny, co wiązało się ze złagodzeniem przepisów przeciwpożarowych.

W momencie wybuchu pożaru zameldowanych było 77 osób. Byli to pracownicy Nafty oraz osoby kierowane przez opiekę społeczną – samotne matki z dziećmi, osoby eksmitowane za zaległości czynszowe. W przeszłości dochodziło do zaprószeń ognia i małych pożarów, wielokrotnie interweniowano z powodu pijackich burd.

Akcja ratunkowa

Pożar prawdopodobnie rozpoczął się około północy. Sygnał o nim Straż Pożarna dostała o godzinie 0:32. Mieszkanka hotelu zgłaszała:

  Pali, pali się dom. Prosimy straż radiowóz, na hotel, Na Naftę. Palimy się, jest pełno dymu.

W następnych minutach również policja i pogotowie ratunkowe odebrały zgłoszenia. Na miejscu strażacy byli o 0:36. Pierwszy etap akcji ratunkowej trwał od 0:36 do 0:43. Po tym okresie doszło do eskalacji pożaru i dalsza akcja ratownicza stała się niemożliwa.

Z pożaru uratowało się przynajmniej 41 osób, a 20 przebywało w szpitalach. Wśród rannych była jedna osoba w stanie ciężkim oraz dziecko – ośmiomiesięczne niemowlę z poparzeniami ciała. Pomoc poszkodowanym zapewniły: szpital św. Jerzego w Kamieniu, szpital św. Wojciecha w Szczecinie oraz szpital w Gryficach. Wśród obrażeń dominowały złamania kończyn, a także poparzenia i zatrucia dymem.

Burmistrz Kamienia Pomorskiego Bronisław Karpiński powołał sztab kryzysowy. W lokalnym Hotelu Żeglarskim zorganizowano ośrodek interwencji kryzysowej – przebywało tam większość ocalałych. Poszkodowanym zapewniono pomoc psychologiczną.

Reakcje

Na miejsce przybyli premier Donald Tusk oraz Prezydent RP Lech Kaczyński. 13 kwietnia 2009 prezydent wydał rozporządzenie o wprowadzeniu żałoby narodowej w dniach 14–16 kwietnia 2009.

Premier zapowiedział, że hotel zostanie odbudowany. Środki szacowane na około 3,5–4 miliony złotych zostaną przeznaczone ze specjalnej rezerwy, a grunt pod budowę, w razie konieczności, będzie pochodził z puli Skarbu Państwa. Wojewoda zachodniopomorski zaproponował lokalizację nowego domu dla poszkodowanych; jako potencjalne miejsca wymienił działki w Łukęcinie, Dziwnowie i Międzywodziu.

Odwołano, zaplanowany na 13 kwietnia, ingres nowego metropolity szczecińsko-kamieńskiego, arcybiskupa Andrzeja Dzięgi do konkatedry w Kamieniu Pomorskim. W zamian została odprawiona Msza święta w intencji ofiar pożaru.

Przewodniczący Komisji Europejskiej Jose Manuel Barroso złożył na ręce premiera Donalda Tuska kondolencje. Za pośrednictwem polskiego premiera mówił, że chce wyrazić swoje najgłębsze współczucie w stosunku do rodzin ofiar i wszystkich Polaków. Kondolencje złożył również prezydent Ukrainy Wiktor Juszczenko, minister spraw zagranicznych Francji Bernard Kouchner oraz prezydent Francji Nicolas Sarkozy.

Śledztwo

Śledztwo prowadziła Prokuratura Okręgowa w Szczecinie, a nadzór – Prokuratura Apelacyjna w Szczecinie. W skład zespołu wchodziło 4 prokuratorów z V Wydziału Śledczego Prokuratury Okręgowej oraz 6 policjantów z Komendy Wojewódzkiej Policji w Szczecinie. Pierwsze czynności sprowadzały się do identyfikacji zwłok przy pomocy testów DNA. Jeśli chodzi o przyczynę pożaru brano pod uwagę różne wersje łącznie z podpaleniem. Wstępny raport ogłoszono 16 kwietnia 2009. Ostateczna wersja wydarzeń miała być znana do 31 maja 2009.

Wśród hipotez dotyczących przyczyny pożaru wymieniano zgromadzenie przez mieszkańców dużych ilości spirytusu, co mogło spowodować gwałtowny przebieg katastrofy. Został on prawdopodobnie zaprószony w korytarzu.

Przyczyny

Według opinii biegłych, pożar został zaprószony w wyniku zwarcia instalacji elektrycznej. Nie udało się ustalić, co było bezpośrednią przyczyną zwarcia. Na szybkie rozprzestrzenianie się pożaru miało wpływ zastosowanie przy budowie hotelu łatwopalnych materiałów.

Proces

W grudniu 2010 do sądu trafił akt oskarżenia przeciwko 2 urzędnikom z Kamienia Pomorskiego, związany z niedopełnieniem przez nich obowiązków zarządu na budynkiem socjalnym. W budynku nie były przeprowadzane kontrole jego stanu technicznego i instalacji elektrycznej, nie było wyznaczonych dróg ewakuacyjnych. Proces ruszył w 2011.

Lista ofiar śmiertelnych

1. Leonarda Bierwiaczonek (90)
2. Jolanta Daniś (43)
3. Dominika Kisielewska (5)
4. Małgorzata Kisielewska (29)
5. Adrian Kisielewski (2)
6. Cezary Kisielewski (26)
7. Patryk Kisielewski (8)
8. Adela Konik (7)
9. Amelia Konik (4)
10. Andżelika Konik (15)
11. Jacek Konik (45)
12. Klaudia Konik (13)
13. Dawid Kubicki (3)
14. Martyna Numryk (12)
15. Mieczysława Numryk (9)
16. Patryk Pałka (6)
17. Teresa Pasiuk (50) – pośmiertnie odznaczona Medalem za Ofiarność i Odwagę
18. Agnieszka Piasecka (12)
19. Waldemar Pokora (56)
20. Bożena Skonieczna (52)
21. Beata Skórka (36)
22. Magdalena Skórka (16)
23. Żaneta Szurgot (35)