Franciszek Armiński (ur. 2 października 1789 w Tymbarku, zm. 14 stycznia 1848 w Warszawie) – polski astronom, wolnomularz.

Życiorys

Syn Jana i Apolonii z Przyborowskich. W niemowlęctwie został sierotą (wychowywał go wuj).

W 1816 r. został profesorem astronomii nowo powstałego uniwersytetu w Warszawie. Wykładał tam też matematykę. W tym samym roku zaproponował projekt wybudowania obserwatorium astronomicznego w Warszawie, którego, po wybudowaniu w 1825 roku, został dożywotnim dyrektorem. Armiński zorganizował też obserwatorium w konwikcie ojców pijarów na Żoliborzu.

Za swoje zasługi został odznaczony orderem św. Stanisława, a uniwersytet w Warszawie nadał mu tytuł doktora filozofii. Był członkiem Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk.

Żonaty był z Katarzyną z Hollych.

Zmarł w Warszawie. Ciało wystawiono w gmachu Obserwatorium w Alejach Ujazdowskich, a następnie złożono na cmentarzu powązkowskim.

Decyzją Międzynarodowej Unii Astronomicznej w 1976 roku imieniem Franciszka Armińskiego został nazwany krater Armiński na Księżycu.

W 1824 roku został kawalerem Orderu Świętego Stanisława 4. klasy.