Lech Falandysz
- Дата рождения:
- 27.10.1942
- Дата смерти:
- 22.02.2003
- Продолжительность жизни:
- 60
- Дней с рождения:
- 29781
- Годы с рождения:
- 81
- Дни после смерти:
- 7748
- Годы после смерти:
- 21
- Категории:
- Профессор, Ректор, Юрист
- Национальность:
- поляк
- Кладбище:
- Варшава, Воинское Повонзки (pl)
Lech Falandysz (ur. 27 października 1942 w Warszawie, zm. 22 lutego 2003 w Warszawie) – prawnik karnista, profesor.
Studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim ukończył w 1965, 6 lat później został doktorem. Był uczniem prof. Igora Andrejewa i prof. Jerzego Sawickiego. Habilitował się w 1981, a od 1991 był profesorem UW. Autor ok. dwustu publikacji naukowych, głównie z dziedziny prawa karnego. Był członkiem Towarzystwa Naukowego Prawa Karnego, Polskiego Towarzystwa Wiktymologicznego, Polskiego Towarzystwa Kryminologicznego, a także licznych zagranicznych towarzystw naukowych w zakresie prawa karnego.
W latach 1980-1990 był uczestnikiem prac Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych Solidarności. Członek Społecznej Rady Legislacyjnej – agendy/jednostki COIU.
Do 1982 był członkiem Stronnictwa Demokratycznego. Po wprowadzeniu stanu wojennego wystąpił z partii i rozpoczął działalność w Komitecie Helsińskim. Uczestniczył w obradach "okrągłego stołu" po stronie opozycji.
W latach 1990–1991 był dyrektorem Instytutu Wymiaru Sprawiedliwości przy Ministrze Sprawiedliwości, a następnie pracownikiem Kancelarii Prezydenta RP, najpierw w charakterze sekretarza stanu, później zastępcy szefa Kancelarii prezydenta Lecha Wałęsy.
Lech Falandysz zasłynął, gdy udowadniał, że prezydent miał prawo odwołać z KRRiT dwóch "swoich" członków Marka Markiewicza i Macieja Iłowieckiego. Takie działanie nazwano "falandyzacją prawa".
15 lutego 1995 złożył dymisję z zajmowanego w Kancelarii Prezydenta stanowiska. Swą decyzję uzasadnił tym, że niemożliwa jest jego dalsza współpraca z szefem gabinetu prezydenta, Mieczysławem Wachowskim.
Od 1999 był współwłaścicielem kancelarii prawniczej "R. Smoktunowicz & L. Falandysz".
Zmarł na raka trzustki.
Został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2002).
Источник: wikipedia.org
Нет привязок к месту
Взаимоотношения не установлены
Не указано событие