Henryk Maria Giedroyc (ur. 12 stycznia 1922 r. w Warszawie - zm. 21 marca 2010 r. w Maisons-Laffitte) – brat Jerzego Giedroycia, kierownik Instytutu Literackiego w latach 2003-2010, działacz emigracyjny.

Uczęszczał do warszawskiego gimnazjum Zamoyskiego. We wrześniu 1939 r. z Jerzym Giedroyciem wyjechał do Rumunii. W 1940 r. zdał maturę w Bukareszcie i kilka miesięcy później wraz z bratem dotarli przez Istambuł do Palestyny. Od kwietnia 1941 r., jako żołnierz Brygady Strzelców Karpackich 2. Korpusu Polskiego, służył w kompaniach transportowych i przebył cały szlak bojowy (brał m.in. udział w walkach pod Tobrukiem) aż do północnych Włoch. Podjął studia na Politechnice w Turynie. Następnie wyjechał do Wielkiej Brytanii, gdzie wstąpił do Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia, przeznaczonego dla zdemobilizowanych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. W Londynie pracował w fabryce lodów u Wallsa.

Od 1952 r., zamieszkał w Paryżu i podjął pracę w kierowanym przez brata Jerzego Instytucie Literackim, w podparyskim Maisons-Laffitte, zajmując się sprawami administracyjnymi. W 2003 r., po śmierci Zofii Hertz, został kierownikiem tej placówki i prezesem Stowarzyszenia Instytut Literacki "Kultura" (Association Institut Littéraire "Kultura"), którą kierował do śmierci. Jego następcą w Instytucie Literackim został Wojciech Sikora.

Pochowany na cmentarzu w Le Mesnil-le-Roi, u boku żony, Włoszki Ledy Pasquali (1919-2002), brata Jerzego (1906-2000) i jego b. żony Tatiany z d. Szwecow (1913-2005). Na tym samym cmentarzu spoczywają też inni współtwórcy paryskiej "Kultury": Zofia (1910-2003) i Zygmunt (1908-1979) Hertzowie oraz Maria (1894-1981) i Józef (1896-1993) Czapscy.