Adolf Tetmajer, również Tettmayer von Przerwa (ur. w 1813 r. w Kwiatonowicach, zm. 20 maja 1892 r. w Krakowie) – poseł do Sejmu Krajowego Galicji III kadencji (1870-1876), właściciel dóbr Lasek, marszałek powiatu nowotarskiego.

Był synem Karola i wnukiem Stanisława Tetmajera, ojcem Kazimierza Przerwy-Tetmajera i Włodzimierza Tetmajera. Starszy Włodzimierz pochodził z pierwszego małżeństwa z Leonią Krobicką z Harklowej (ślub 1858, zm. 10 stycznia 1862 r.), młodszy Kazimierz – z drugiego, z Julią Grabowską z Warszawy (ślub 1864).

W 1831 r. walczył w powstaniu listopadowym, potem brał udział w działaniach konspiracyjnych w Galicji. Emigrował następnie do Francji, w Paryżu studiował prawo. Ok. 1840 r. powrócił do Galicji i do 1848 r. mieszkał w okolicach Tarnowa. Był przyjacielem Wincentego Pola i Seweryna Goszczyńskiego, ten ostatni towarzyszył mu w wycieczkach po Tatrach (1832), w latach 1872-73 mieszkał w jego majątku w Ludźmierzu. Majątkiem tym Tetmajer zarządzał od 1859 r. – po zakupieniu go od Klementyny Homolacsowej – aż do lat 1877-83, kiedy go stopniowo rozprzedawał. W 1880 r. kupił majątek Wilkowisko, jednak zaraz potem sprzedał go i zamieszkał na stałe w Krakowie.

Do Sejmu Krajowego został wybrany w IV kurii obwodu Sącz, z okręgu wyborczego nr 64 Nowy Targ-Krościenko.

Był autorem okolicznościowych wierszy, napisał też pracę Dolina Nowotarska pod względem stosunków klimatycznych, rolniczych i przemysłowych opublikowaną w „Dzienniku Rolniczym” nr 1/1862.