Konstantin Aleksandrowicz Fiedin (ros. Константин Александрович Федин; ur. 12 lutego?/24 lutego 1892 w Saratowie, Imperium Rosyjskie - zm. 15 lipca 1977 w Moskwie, Rosyjska Federacyjna SRR) - rosyjski pisarz, autor utworów o problemach wrażliwej i samotnej jednostki, uwikłanej w sprzeczności współczesnego świata. W latach 1971-1977 przewodniczący Związku Pisarzy ZSRR.

Wybrana twórczość

• 1922-1924 - Miasta i lata (ros. Города и годы) - polskie tłumaczenie Jan Barski
• 1928 - Bracia (ros. Братья)
• 1934-1935 - Pochiszczenije Jewropy (ros. Похищение Европы)
• 1940 - Sanatorium "Arktur" (ros. Санаторий „Арктур“)
• 1945 - Pierwsze porywy (ros. Первые радости)
• 1947 - Niezwykłe lato (ros. Необыкновенное лето)
• 1961 - Ognisko (ros. Костёр)

• 1921 - Sad (ros. Сад)
• 1925:
  • Transvaal (ros. Трансвааль)
  • Poranek w Wiaźnym (ros. Утро в Вяжном)
  • Mużyki (ros. Мужики)
• 1930 - Starzec (ros. Старик)
• 1937 - Byłem aktorem (ros. Я был актером)
• Cisza[9] (ros. Тишина)
• Koniec świata
• Opowiadanie w formie listów
• Sczast'je (ros. Счастье)
• Diadia Kisiel (ros. Дядя Кисель)
• Norwieżcy (ros. Норвежцы)
• Mieloczy (ros. Мелочи)
• Anna Timofiewna (ros. Анна Тимофевна)
• Rasskaz ob odnom utrie (ros. Рассказ об одном утре)
• Narowczatskaja chronika (ros. Наровчатская хроника)

• 1942 - Ispytanije czuwstw (ros. Испытание чувств)

• 1941-1968 - Gor'kij sriedi nas (ros. Горький среди нас)
• 1957 - Pisatiel, iskusstwo, wriemia (ros. Писатель, искусство, время)