Pierre Curie (ur. 15 maja 1859, zm. 19 kwietnia 1906) – francuski fizyk, wykładowca na uniwersytecie w Paryżu, mąż Marii Skłodowskiej-Curie ojciec Eve Curie i Irène Joliot-Curie.

Życiorys

Był synem lekarza, Eugene Curie i Sophie-Claire z d. Depouilly. Miał starszego brata Jacques, obaj studiowali fizykę na Sorbonie. 25 lipca 1895 roku zawarł małżeństwo z Marią Skłodowską.

Zajmował się badaniem kryształów i promieniotwórczości. W roku 1880 odkrył zjawisko piezoelektryczności. Wraz z żoną Marią Skłodowską-Curie w roku 1898 odkrył pierwiastki rad i polon. Gdy zaczęto stosować rad do walki z rakiem, Pierre Curie przeprowadził na sobie pierwsze doświadczenia[potrzebne źródło]. W roku 1903 otrzymał wraz z żoną Nagrodę Nobla z fizyki.

W roku akademickim 1904-5, został profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Paryskiego na Wydziale Matematyczno-Fizycznym. W 1905 roku został członkiem Francuskiej Akademii Umiejętności.

Zginął śmiercią tragiczną, przejechany przez konny wóz ciężarowy, w czasie przebiegania przez ul. Dauphine w Paryżu.

Miał dwie córki Eve i Irène. Irène odkryła wraz z mężem Frédérikiem Joliot-Curie sztuczną promieniotwórczość, za co dostała Nagrodę Nobla w 1935 roku.

Zobacz też

• Maria Skłodowska-Curie