Tłumaczenie to miało głęboki wpływ nie tylko na wszystkie następne angielskie tłumaczenia Biblii, ale także na całą literaturę angielską. Dzieła takich znanych autorów jak John Bunyan, John Milton, Herman Melville, John Dryden i William Wordsworth są wypełnione treściami, dla których inspiracją w oczywisty sposób była ta wersja Biblii. Także dla kompozycji Georga Friedricha Händla „Biblia Króla Jakuba” była istotnym źródłem. Na marginesach KJV umieszczone były Roczniki Świata Jamesa Usshera.

Przekład ten posłużył misjonarzom protestanckim jako podstawa tłumaczenia na inne języki. Łączny nakład wszystkich wydań ocenia się na ponad miliard egzemplarzy.

Źródła przekładu

Biblia Króla Jakuba została wykonana jako rewizja Biblii biskupiej (ang. Bishops' Bible) z 1568 roku.

Stary Testament

Tłumacze użyli tekstu w tradycji masoreckiej Hebrew Rabbinic Bible Daniela Bomberga (1524–1525), jednak w miejscach ważnych dla chrześcijaństwa dostosowali tekst do greckiej Septuaginty i łacińskiej Wulgaty. Niemniej Biblia Króla Jakuba oddaje najwierniej tradycję judaistyczną ze wszystkich poprzednich angielskich tłumaczeń.

W Starym Testamencie przekład ten oddaje tetragram jako „the LORD” (w późniejszych edycjach pisane kapitalikami) lub „the LORD God” (dla JHWH Elohim, יהוה אלהים), zachowując w czterech miejscach imię Boże w formie „Jehovah” (Księga Wyjścia 6:3, Psalm 83:18 oraz Księga Izajasza 12:2 i 26:4). W trzech miejscach przekład używa kombinacji form imienia Bożego (Rodzaju 22:14, Wyjścia 17:15, Sędziów 6:24).

Nowy Testament

Wykorzystano następujące źródła:

• edycje z 1598 oraz 1588–1589 tekstów greckich Theodora Bezy (jednak F.H.A. Scrivener zlokalizował 190 miejsc, gdzie KJV odchodzi od tekstu Bezy na rzecz Biblii biskupiej
• Textus receptus w edycji Roberta Stefanusa oraz w edycji Erazma
• Wulgata – pewna część wersetów została oddana w sposób, który nie można zidentyfikować z żadnym greckim tekstem, a jedynie z łacińską Wulgatą

Apokryfy

Podstawą do tłumaczenia edycji z apokryfami (With Apocrypha) była Septuaginta z Poligloty antwerpskiej. Posiłkowano się łacińską Wulgatą.

Wersje zrewidowane

Z tekstu KJV wywodzą się:

• Nowa Biblia Króla Jakuba
• English Standard Version
• New American Standard Bible
• Revised Standard Version

W New International Version widać istotny wpływ Biblii Króla Jakuba, choć nie jest to otwarcie stwierdzone.

Współczesne wydania KJV są najczęściej zgodne z kanonem protestanckim. Jednak niektóre wydania uzupełniano też o tzw. księgi deuterokanoniczne, uznawane przez protestantów za apokryfy, skąd też pochodzi oznaczenie tych edycji, jako „with Apocrypha”.

Ruch „Tylko Król Jakub”

W krajach anglojęzycznych działa fundamentalistyczny ruch protestancki, tzw. Ruch „Tylko Król Jakub” (ang. King-James-Only Movement), którego zwolennicy posługują się jedynie lub głównie tą wersją Biblii odrzucając inne współczesne przekłady.