Na przedpole Starego Miasta przybywają oddziały płk. Schmidta; opanowują ostatecznie budynki szpitala Jana Bożego.

Zakłady Fiata (ul. Sapieżyńska) nadal w polskich rękach, utworzono nowe pozycje obrony w kamienicy (tzw. "reducie Matki Boskiej") na ul. Długiej 27/29 (dziś jest to część Al. „Solidarności”). Dalsza obrona Miodowej, Podwala, Piwnej i Brzozowej.

W Śródmieściu spokojniej niż na Starówce. Skutecznie odpierane ataki na Kredytowej, Królewskiej i Grzybowskiej, w okolicach Ogrodu Saskiego. W południowym Śródmieściu ciągły ostrzał artyleryjski ulic: Kruczej, Wspólnej, Hożej, Wilczej i Koszykowej. Wyparcie Niemców z rejonu między ul. Marszałkowską, a Nowogrodzką.

Prasa powstańcza donosi o wyzwoleniu Paryża; radość w Warszawie.

Tego dnia powstał słynny wiersz Zbigniewa Jasińskiego pt. "Żądamy amunicji". Doskonale trafiał w nastroje powstańców i ludności tamtego czasu:

Tu bije serce Polski, tu mówi Warszawa:
Niech pogrzebowe śpiewy wyrzucą z audycji -
Nam ducha starczy dla nas i starczy go dla was,
Oklasków też nie trzeba - trzeba amunicji.